Lubię koty. Trudno pozostać obojętnym wobec tych sierściuchów (określenie pieszczotliwe!), łączących w sobie cechy najmilszej przytulanki z trudnym do zniesienia charakterkiem. Mruczki to indywidualiści, chodzący swoimi ścieżkami i niełatwo przeniknąć ich świat. Wielu wielbicieli tych zwierzaków twierdzi, iż jest to niemożliwe. Część kociej natury chyba na zawsze pozostanie dla człowieka tajemnicą. Narosło wobec nich tyle […]
Kategoria: Lubię poniedziałki
Poniedziałkowe wpisy to preludia mojego bloga – na profilu fb widnieją od 3 lipca 2017… Tematy przeróżne, zwykle z przymrużeniem oka :)
Kryzys wieku średniego.
Dzisiaj, jedenastego marca anno domini 2019, przypada czterdziesta czwarta rocznica moich urodzin. Rzecz nie tak straszna, jak mogłoby się wydawać. Doprawdy, zdarzają się trudniejsze problemy do rozwiązania, niż data mocno akcentująca przemijanie czasu. Tym bardziej, iż sama ta kwestia niesie ze sobą sporą dawkę pozytywnych ładunków, jeśli spojrzymy z odpowiedniej perspektywy. Najpierw, gdy ktoś podchodzi […]
O co biega w Karkonoszach. ☺
Nam, krakusom z urodzenia, brakuje nieco w warszawskich stronach gór, dlatego zaplanowaliśmy wypoczynek czasu feryjnego wśród dzikich skał i strzelistych wierchów. Oczywiście, uwzględniliśmy w swych planach tereny do treningu. Nie jedziemy przez pół Polski dla przyjemności, lecz by formę wykuć. A najlepiej udaje się to w górach (patrz piątkowy wpis). Zahaczywszy po drodze o parkrun […]
Zimę sumuj, wiosnę szturmuj.
Przychodzi do nas, posępne jesienne pluchy bielą szroniąc. Przynosi miły chłód, cudne krajobrazy śnieżne, sypiąc płatkami delikatnymi na ziemskie szarości. Lśniącym lodem skuwa bagna i moczary, gładką taflą ich mętności wiążąc. Mrozem zarazki wybija i inne bydlęctwa. Zima… Piękna i dobra pani, a wszyscy huzia narzekają i następczyni wyglądają. Tak ludzka wdzięczność się objawia. Jeszcze […]
Raz czy dwa.
Minęły Walentynki; naparłszy na nas ze wszystkich stron, nie pozostawiły – nawet najbardziej zakręconym – możliwości usprawiedliwienia, że nie zauważyli. Lecz dużo mniejszym echem dźwięczy doba następna, a ważne to święto – Dzień Singla. Co prawda, do miana tego pretenduje też inna data: jedenastego listopada. Brzmi bardzo logicznie, gdyż cztery jedynki w jednym (🙂) szeregu […]
Podłoże.
Ludzie miłe, patrzta na świat z optymizmem! Mnogość otaczającego nas piękna i dobra aż razi w oczy, skąd mniemanie, iż się pogorszy? Zaprawdę, nie wszystko na macierzystym globie układa się wspaniale, lecz popatrzcie na takich Marsjan: z przyrody tylko skały i pustynie oglądają, ledwo kiedy jaką burzą piaskową urozmaicone; za deszczykiem mogą sobie zatęsknić. A […]
Klubowy jubel. 🙂
Aby uwypuklić romantyczną i integracyjną rolę biegania, kluby organizują podsumowujące rok kalendarzowy gale i spędy, czyniąc takie zacne spotkania niejako przeglądem kadr. Obecność nieobowiązkowa, czyli mile widziana: musisz przyjść, bo inaczej cię zjedzą. A zawsze lepiej samemu wchłaniać, niźli zostać spożytym. Zapraszamy na uroczystość dwatysiąceosiemnastkową najwspanialszej ekipy na świecie – Trucht Tarchomin Team. Idziemy: […]
Kolory.
Czym się różnią ecru, beż i kość słoniowa? *** Z kolorami nie zawsze układa się kolorowo. Oto w miłej obsadzie relaksujemy się nad wodą, gawędząc niezobowiązująco o tym i owym. Trwa sielanka, rzeka chlupcze, pszczoły bzyczą. W każdym razie coś brzęczy sennie. Rzecz dyskursu schodzi na muzykę i jeden kolega opowiada z zapałem o przeżytym […]
Biała dama.
Nadeszła i trwa pora roku niespecjalną ciesząca się u nas atencją. Wszyscy znają i sobaczą jej cechy ponure. A przecież owa piękna pani przynosi nam atrakcje i sercomiodne cuda; potrzeba tylko rozejrzeć się wokoło. Dalejże! Nie tylko wiosenny, do przesady przesłodzony maj oferuje piękno, geniuszem ludzkim utrwalone. Odciska swoje estetyczności mroźna dama w muzyce: od […]
Beton.
Beton niejedno ma imię. Wbrew pozorom, pojęcie to ukrywa za szarą, brzydką nazwą bogactwo odniesień. Spotyka się go twardym, tępym, ciężkim, samotnym, smutnym ale i frapującym, figlarnym, pomocnym, historycznym… Otacza nas, ludzi ery technicznej, kładąc się pod stopy, zamykając horyzont, wisząc nad głowami. Nie da się od niego uciec; stwierdziwszy nieuchronność tego faktu, spróbujmy się […]