Ledwie wszyscy się przywitali, Marek zwany Fanatykiem przystąpił do agitki. – Słuchajcie, słuchajcie – entuzjazmował się – otwierają nowy parkrun! – Co to jest parkrun? – zapytały naraz cztery osoby. Załamałem ręce. Truchtacze od siedmiu boleści. Ignoranci słodcy. Wytłumaczyłem pokrótce. Jasno, krótko i zwięźle. Koń sąsiada by zrozumiał. – Kapewu? – upewniałem się. – […]
Miesiąc: Listopad 2018
Zaszłość nr 18.
Kolejne przypomnienie, na prośby usilne (pozdrawiam w tym miejscu Piotra i Pawła🙂). Czyli poniższe ujrzało światło dzienne rok temu, na fb, kiedy jeszcze bloga nie było. Zapraszam.
Dzień, którego nie ma.
I jak tu nie lubić poniedziałków? Absurdy wymyślane przez przaśnych polityków mają, oprócz waloru humorystycznego, czasami także wymierność: nieoczekiwany dzień wolny od pracy. Ustawiamy budziki na dziewiątą najwcześniej, gdyż nie musimy nic: 12.11.2018 przyleciał swoistym bonusem i na parapecie siadł, ku uciesze rzesz pracowników najemnych. Pracodawcy mają mniej wesołe miny; w przyrodzie wszystko się równoważy… […]
Bieg Niepodległości.
Nudne piątki… Ponownie spotkała mnie miła niespodzianka przy odbieraniu pakietu startowego. Pierwszy raz zdarzyło się to podczas mojego debiutu w ultramaratonie: TriCity Trail (80+/1700); wówczas także „Nudne piątki” startowały z dwoma piątkami na piersi. Zarówno wtedy, jak i dzisiaj nie wiadomo, czy to przypadek, czy też miły bonus od organizatorów. I nie chcę dociekać; […]
Zaszłość nr 17.
Zanim powstał blog nudnepiatki.pl, publikowałem cotygodniowe wpisy serią „Lubię poniedziałki”. Na życzenie czytelników odkopuję sprzed roku kolejne. 🙂 Miłej lektury, zapraszam Was.
Pewnego razu w Wyszehradzie.
Ivo Andrić to bośniacki pisarz i dyplomata, znakomity liryk i prozaik, uhonorowany Noblem w 1961. Przewija się w jego życiorysie wątek polski, krakowski: studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, a po latach uzyskał nań doktorat HC. Przeżywszy całą epokę zmian bałkańskiego kotła – od CK po późnotitowską Jugosławię – opisuje ją w swojej twórczości, wieńcząc niejako w […]
Strefa komfortu.
Precyzyjny limes! Ustalmy a priori: każdy wie, kiedy przekracza tę granicę. Podobnie odczuwamy ból; rzecz jasna, powinniśmy kitować dentystę, trenera i otoczenie, jak straszliwie cierpimy, prawdziwe wrażeniee starannie maskując. Niemniej tutaj zajmujemy się sytuacją realną: sędzią i oskarżonym jest ta sama osoba. My. Jakie rysują się korzyści z wychodzenia (regularnego) ze strefy komfortu podczas […]